candefactus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of candefaciō.

Participle

candefactus (feminine candefacta, neuter candefactum); first/second-declension participle

1. incandesced

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	candefactus	candefacta	candefactum		candefactī	candefactae	candefacta
genitive	candefactī	candefactae	candefactī		candefactōrum	candefactārum	candefactōrum
dative	candefactō	candefactae	candefactō		candefactīs
accusative	candefactum	candefactam	candefactum		candefactōs	candefactās	candefacta
ablative	candefactō	candefactā	candefactō		candefactīs
vocative	candefacte	candefacta	candefactum		candefactī	candefactae	candefacta