Top Qs
Timeline
Chat
Perspective
collocatus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of collocō.
Participle
collocātus (feminine collocāta, neuter collocātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
References
- "collocatus", in Charles du Fresne du Cange, Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “collocatus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to occupy a very high position in the state: in altissimo dignitatis gradu collocatum, locatum, positum esse
- to occupy a very high position in the state: in altissimo dignitatis gradu collocatum, locatum, positum esse
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads