| verbal noun |
cosaint |
| past participle |
cosanta |
| tense |
singular |
plural |
relative |
autonomous |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| indicative |
| present |
cosnaím |
cosnaíonn tú; cosnaír† |
cosnaíonn sé, sí |
cosnaímid; cosnaíonn muid |
cosnaíonn sibh |
cosnaíonn siad; cosnaíd† |
a chosnaíonn; a chosnaíos / a gcosnaíonn* |
cosnaítear |
| past |
chosain mé; chosnaíos |
chosain tú; chosnaís |
chosain sé, sí |
chosnaíomar; chosain muid |
chosain sibh; chosnaíobhair |
chosain siad; chosnaíodar |
a chosain / ar chosain* |
cosnaíodh |
| past habitual |
chosnaínn / gcosnaínn‡‡ |
chosnaíteá / gcosnaíteᇇ |
chosnaíodh sé, sí / gcosnaíodh sé, s퇇 |
chosnaímis; chosnaíodh muid / gcosnaímis‡‡; gcosnaíodh muid‡‡ |
chosnaíodh sibh / gcosnaíodh sibh‡‡ |
chosnaídís; chosnaíodh siad / gcosnaídís‡‡; gcosnaíodh siad‡‡ |
a chosnaíodh / a gcosnaíodh* |
chosnaítí / gcosnaít퇇 |
| future |
cosnóidh mé; cosnód; cosnóchaidh mé† |
cosnóidh tú; cosnóir†; cosnóchaidh tú† |
cosnóidh sé, sí; cosnóchaidh sé, sí† |
cosnóimid; cosnóidh muid; cosnóchaimid†; cosnóchaidh muid† |
cosnóidh sibh; cosnóchaidh sibh† |
cosnóidh siad; cosnóid†; cosnóchaidh siad† |
a chosnóidh; a chosnós; a chosnóchaidh†; a chosnóchas† / a gcosnóidh*; a gcosnóchaidh*† |
cosnófar; cosnóchar† |
| conditional |
chosnóinn; chosnóchainn† / gcosnóinn‡‡; gcosnóchainn†‡‡ |
chosnófá; chosnóchthᆠ/ gcosnófᇇ; gcosnóchthᆇ‡ |
chosnódh sé, sí; chosnóchadh sé, sí† / gcosnódh sé, s퇇; gcosnóchadh sé, s톇‡ |
chosnóimis; chosnódh muid; chosnóchaimis†; chosnóchadh muid† / gcosnóimis‡‡; gcosnódh muid‡‡; gcosnóchaimis†‡‡; gcosnóchadh muid†‡‡ |
chosnódh sibh; chosnóchadh sibh† / gcosnódh sibh‡‡; gcosnóchadh sibh†‡‡ |
chosnóidís; chosnódh siad; chosnóchadh siad† / gcosnóidís‡‡; gcosnódh siad‡‡; gcosnóchadh siad†‡‡ |
a chosnódh; a chosnóchadh† / a gcosnódh*; a gcosnóchadh*† |
chosnófaí; chosnóchthaí† / gcosnófa퇇; gcosnóchtha톇‡ |
| subjunctive |
| present |
go gcosnaí mé; go gcosnaíod† |
go gcosnaí tú; go gcosnaír† |
go gcosnaí sé, sí |
go gcosnaímid; go gcosnaí muid |
go gcosnaí sibh |
go gcosnaí siad; go gcosnaíd† |
— |
go gcosnaítear |
| past |
dá gcosnaínn |
dá gcosnaíteá |
dá gcosnaíodh sé, sí |
dá gcosnaímis; dá gcosnaíodh muid |
dá gcosnaíodh sibh |
dá gcosnaídís; dá gcosnaíodh siad |
— |
dá gcosnaítí |
| imperative |
| – |
cosnaím |
cosain |
cosnaíodh sé, sí |
cosnaímis |
cosnaígí; cosnaídh† |
cosnaídís |
— |
cosnaítear |