dathaigh

Etymology 1

From dath (“colour”) +‎ -igh.

Verb

dathaigh (present analytic dathaíonn, future analytic dathóidh, verbal noun dathú, past participle daite)

(ambitransitive) to dye, tint
(ambitransitive) to colour, stain

Conjugation

conjugation of dathaigh (second conjugation)

More information verbal noun, past participle ...

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	dathú
past participle	daite
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	dathaím	dathaíonn tú; dathaír^†	dathaíonn sé, sí	dathaímid; dathaíonn muid	dathaíonn sibh	dathaíonn siad; dathaíd^†	a dhathaíonn; a dhathaíos / a ndathaíonn*	dathaítear
past	dhathaigh mé; dhathaíos	dhathaigh tú; dhathaís	dhathaigh sé, sí	dhathaíomar; dhathaigh muid	dhathaigh sibh; dhathaíobhair	dhathaigh siad; dhathaíodar	a dhathaigh / ar dhathaigh*	dathaíodh
past habitual	dhathaínn / ndathaínn‡‡	dhathaíteá / ndathaíteá‡‡	dhathaíodh sé, sí / ndathaíodh sé, sí‡‡	dhathaímis; dhathaíodh muid / ndathaímis‡‡; ndathaíodh muid‡‡	dhathaíodh sibh / ndathaíodh sibh‡‡	dhathaídís; dhathaíodh siad / ndathaídís‡‡; ndathaíodh siad‡‡	a dhathaíodh / a ndathaíodh*	dhathaítí / ndathaítí‡‡
future	dathóidh mé; dathód; dathóchaidh mé^†	dathóidh tú; dathóir^†; dathóchaidh tú^†	dathóidh sé, sí; dathóchaidh sé, sí^†	dathóimid; dathóidh muid; dathóchaimid^†; dathóchaidh muid^†	dathóidh sibh; dathóchaidh sibh^†	dathóidh siad; dathóid^†; dathóchaidh siad^†	a dhathóidh; a dhathós; a dhathóchaidh^†; a dhathóchas^† / a ndathóidh; a ndathóchaidh^†	dathófar; dathóchar^†
conditional	dhathóinn; dhathóchainn^† / ndathóinn‡‡; ndathóchainn^†‡‡	dhathófá; dhathóchthá^† / ndathófá‡‡; ndathóchthá^†‡‡	dhathódh sé, sí; dhathóchadh sé, sí^† / ndathódh sé, sí‡‡; ndathóchadh sé, sí^†‡‡	dhathóimis; dhathódh muid; dhathóchaimis^†; dhathóchadh muid^† / ndathóimis‡‡; ndathódh muid‡‡; ndathóchaimis^†‡‡; ndathóchadh muid^†‡‡	dhathódh sibh; dhathóchadh sibh^† / ndathódh sibh‡‡; ndathóchadh sibh^†‡‡	dhathóidís; dhathódh siad; dhathóchadh siad^† / ndathóidís‡‡; ndathódh siad‡‡; ndathóchadh siad^†‡‡	a dhathódh; a dhathóchadh^† / a ndathódh; a ndathóchadh^†	dhathófaí; dhathóchthaí^† / ndathófaí‡‡; ndathóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go ndathaí mé; go ndathaíod^†	go ndathaí tú; go ndathaír^†	go ndathaí sé, sí	go ndathaímid; go ndathaí muid	go ndathaí sibh	go ndathaí siad; go ndathaíd^†	—	go ndathaítear
past	dá ndathaínn	dá ndathaíteá	dá ndathaíodh sé, sí	dá ndathaímis; dá ndathaíodh muid	dá ndathaíodh sibh	dá ndathaídís; dá ndathaíodh siad	—	dá ndathaítí
imperative
–	dathaím	dathaigh	dathaíodh sé, sí	dathaímis	dathaígí; dathaídh^†	dathaídís	—	dathaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

péinteáil

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

dathaigh

inflection of dathach:
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

More information radical, lenition ...

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.