Etymology
From Ottoman Turkish طوروق (doruk), from Proto-Turkic *tog- (“to rise”), a causative suffix, and *-g (“deverbal suffix”). Nişanyan derives the term from Proto-Turkish. Çağbayır considers the derivation uncertain.
Pronunciation
- IPA(key): /doˈɾuk/
- Hyphenation: do‧ruk
Noun
doruk (definite accusative doruğu, plural doruklar)
- peak, climax, head (of a mountain)
1955, Yaşar Kemal, İnce Memed, Adam Yayınları, page 9; English translation from Memed, My Hawk, NYRB, 2005, page 3:Toros dağlarının etekleri ta Akdenizden başlar. Kıyıları döven ak köpüklerden sonra doruklara doğru yavaş yavaş yükselir.- The slopes of the Taurus Mountains rise from the shores of the Eastern Mediterranean, on the southern coast of Turkey, in a steady ascent from the white, foam-fringed rocks to the peaks.
Declension
More information singular, plural ...
Declension of doruk
|
singular |
plural |
| nominative |
doruk |
doruklar |
| definite accusative |
doruğu |
dorukları |
| dative |
doruğa |
doruklara |
| locative |
dorukta |
doruklarda |
| ablative |
doruktan |
doruklardan |
| genitive |
doruğun |
dorukların |
Possessive forms
| nominative |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğum |
doruklarım |
| 2nd singular |
doruğun |
dorukların |
| 3rd singular |
doruğu |
dorukları |
| 1st plural |
doruğumuz |
doruklarımız |
| 2nd plural |
doruğunuz |
doruklarınız |
| 3rd plural |
dorukları |
dorukları |
| definite accusative |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğumu |
doruklarımı |
| 2nd singular |
doruğunu |
doruklarını |
| 3rd singular |
doruğunu |
doruklarını |
| 1st plural |
doruğumuzu |
doruklarımızı |
| 2nd plural |
doruğunuzu |
doruklarınızı |
| 3rd plural |
doruklarını |
doruklarını |
| dative |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğuma |
doruklarıma |
| 2nd singular |
doruğuna |
doruklarına |
| 3rd singular |
doruğuna |
doruklarına |
| 1st plural |
doruğumuza |
doruklarımıza |
| 2nd plural |
doruğunuza |
doruklarınıza |
| 3rd plural |
doruklarına |
doruklarına |
| locative |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğumda |
doruklarımda |
| 2nd singular |
doruğunda |
doruklarında |
| 3rd singular |
doruğunda |
doruklarında |
| 1st plural |
doruğumuzda |
doruklarımızda |
| 2nd plural |
doruğunuzda |
doruklarınızda |
| 3rd plural |
doruklarında |
doruklarında |
| ablative |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğumdan |
doruklarımdan |
| 2nd singular |
doruğundan |
doruklarından |
| 3rd singular |
doruğundan |
doruklarından |
| 1st plural |
doruğumuzdan |
doruklarımızdan |
| 2nd plural |
doruğunuzdan |
doruklarınızdan |
| 3rd plural |
doruklarından |
doruklarından |
| genitive |
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğumun |
doruklarımın |
| 2nd singular |
doruğunun |
doruklarının |
| 3rd singular |
doruğunun |
doruklarının |
| 1st plural |
doruğumuzun |
doruklarımızın |
| 2nd plural |
doruğunuzun |
doruklarınızın |
| 3rd plural |
doruklarının |
doruklarının |
Predicative forms
|
singular |
plural |
| 1st singular |
doruğum |
doruklarım |
| 2nd singular |
doruksun |
doruklarsın |
| 3rd singular |
doruk doruktur |
doruklar doruklardır |
| 1st plural |
doruğuz |
doruklarız |
| 2nd plural |
doruksunuz |
doruklarsınız |
| 3rd plural |
doruklar |
doruklardır |
|
Close
Further reading
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Çağbayır, Yaşar (2007), “doruk”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 2, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1278
- Nişanyan, Sevan (2002–), “doruk”, in Nişanyan Sözlük