eggja

Faroese

Etymology

From Old Norse eggja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛt͡ʃːa/

  Rhymes: -ɛt͡ʃːa

  Homophone: eggjað

Verb

eggja (third person singular past indicative eggjaði, third person plural past indicative eggjaðu, supine eggjað)

1. to sharpen
2. to incite

Conjugation

Conjugation of eggja (group v-30)

infinitive	eggja
supine	eggjað
	present	past
first singular	eggji	eggjaði
second singular	eggjar	eggjaði
third singular	eggjar	eggjaði
plural	eggja	eggjaðu
participle (a6)1	eggjandi	eggjaður
	imperative
singular	eggja!
plural	eggjið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛcːa/

  Rhymes: -ɛcːa

  Homophone: Eggja

Etymology 1

Verb

eggja (weak verb, third-person singular past indicative eggjaði, supine eggjað)

1. to incite or egg on

Conjugation

eggja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að eggja
supine sagnbót		eggjað
present participle lýsingarháttur nútíðar		eggjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	eggja	eggjaði		eggi	eggjaði
	þú	eggjar	eggjaðir		eggir	eggjaðir
	hann, hún, það	eggjar	eggjaði		eggi	eggjaði
plural	við	eggjum	eggjuðum		eggjum	eggjuðum
	þið	eggið	eggjuðuð		eggið	eggjuðuð
	þeir, þær, þau	eggja	eggjuðu		eggi	eggjuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	eggja (þú), eggjaðu
plural	þið	eggið (þið), eggiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

eggjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að eggjast
supine sagnbót		eggjast
present participle lýsingarháttur nútíðar		eggjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	eggjast	eggjaðist		eggist	eggjaðist
	þú	eggjast	eggjaðist		eggist	eggjaðist
	hann, hún, það	eggjast	eggjaðist		eggist	eggjaðist
plural	við	eggjumst	eggjuðumst		eggjumst	eggjuðumst
	þið	eggist	eggjuðust		eggist	eggjuðust
	þeir, þær, þau	eggjast	eggjuðust		eggist	eggjuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	eggjast (þú), eggjastu
plural	þið	eggist (þið), eggisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

eggjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	eggjaður	eggjuð	eggjað	eggjaðir	eggjaðar	eggjuð
accusative (þolfall)	eggjaðan	eggjaða	eggjað	eggjaða	eggjaðar	eggjuð
dative (þágufall)	eggjuðum	eggjaðri	eggjuðu	eggjuðum	eggjuðum	eggjuðum
genitive (eignarfall)	eggjaðs	eggjaðrar	eggjaðs	eggjaðra	eggjaðra	eggjaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	eggjaði	eggjaða	eggjaða	eggjuðu	eggjuðu	eggjuðu
accusative (þolfall)	eggjaða	eggjuðu	eggjaða	eggjuðu	eggjuðu	eggjuðu
dative (þágufall)	eggjaða	eggjuðu	eggjaða	eggjuðu	eggjuðu	eggjuðu
genitive (eignarfall)	eggjaða	eggjuðu	eggjaða	eggjuðu	eggjuðu	eggjuðu

Etymology 2

Noun

eggja n

1. indefinite genitive plural of egg

Etymology 3

Noun

eggja f

1. indefinite genitive plural of egg

Norwegian Nynorsk

Verb

eggja (present tense eggjar, past tense eggja, past participle eggja, passive infinitive eggjast, present participle eggjande, imperative eggja/eggj)

1. alternative form of eggje

Old Norse

Etymology

From egg f (“edge”), from Proto-Germanic *agjō (“edge”). Ultimately from Proto-Indo-European *h₂eḱ- (“sharp”).

Verb

eggja

1. to incite, to egg on [with accusative ‘someone’ and genitive ‘to do something’]

Conjugation

Conjugation of eggja — active (weak class 2)

infinitive	eggja
present participle	eggjandi
past participle	eggjaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	eggja	eggjaða		eggja	eggjaða
2nd person singular	eggjar	eggjaðir		eggir	eggjaðir
3rd person singular	eggjar	eggjaði		eggir	eggjaði
1st person plural	eggjum	eggjuðum		eggim	eggjaðim
2nd person plural	eggið	eggjuðuð		eggið	eggjaðið
3rd person plural	eggja	eggjuðu		eggi	eggjaði
imperative	present
2nd person singular	eggja
1st person plural	eggjum
2nd person plural	eggið

Conjugation of eggja — mediopassive (weak class 2)

infinitive	eggjask
present participle	eggjandisk
past participle	eggjazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	eggjumk	eggjuðumk		eggjumk	eggjuðumk
2nd person singular	eggjask	eggjaðisk		eggisk	eggjaðisk
3rd person singular	eggjask	eggjaðisk		eggisk	eggjaðisk
1st person plural	eggjumsk	eggjuðumsk		eggimsk	eggjaðimsk
2nd person plural	eggizk	eggjuðuzk		eggizk	eggjaðizk
3rd person plural	eggjask	eggjuðusk		eggisk	eggjaðisk
imperative	present
2nd person singular	eggjask
1st person plural	eggjumsk
2nd person plural	eggizk

Derived terms

• eggjan

Descendants

• Icelandic: eggja
• Faroese: eggja
• Norwegian Nynorsk: egga, egge, eggja, eggje; eggjast med
• Norwegian Bokmål: egge
• Danish: ægge
• → Old English: eggian
  • Middle English: eggen
    • English: egg
• → Scots: agg

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “eggja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive