eindeloos

Dutch

Etymology

From Middle Dutch endeloes, from Old Dutch *endilōs, from Proto-Germanic *andijalausaz, equivalent to einde (“end”) +‎ -loos (“-less”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛi̯n.dəˌloːs/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ein‧de‧loos

Adjective

eindeloos (comparative eindelozer, superlative meest eindeloos or eindeloost)

1. endless

   Synonyms: oneindig, onbegrensd, onbeperkt

   Antonyms: eindig, begrensd, beperkt

   Het uitzicht over de oceaan leek eindeloos te zijn. ― The view over the ocean seemed endless.

   Na een lange wandeling waren er nog eindeloze paden te verkennen. ― After a long hike, there were still endless trails to explore.

   Het gesprek ging door met een eindeloze stroom van vragen en antwoorden. ― The conversation continued with an endless flow of questions and answers.

   De reis door de woestijn leek een eindeloze ervaring. ― The journey through the desert felt like an endless experience.

Declension

Declension of eindeloos
uninflected	eindeloos
inflected	eindeloze
comparative	eindelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eindeloos	eindelozer	het eindeloost het eindelooste
indefinite	m./f. sing.	eindeloze	eindelozere	eindelooste
	n. sing.	eindeloos	eindelozer	eindelooste
	plural	eindeloze	eindelozere	eindelooste
definite		eindeloze	eindelozere	eindelooste
partitive		eindeloos	eindelozers	—

Derived terms

• eindeloosheid