ejaculeren

Dutch

Alternative forms

• ejaculeeren (archaic)

Etymology

Borrowed from Latin ēiaculor.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeː.jaː.kyˈleː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: eja‧cu‧le‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

ejaculeren

1. (transitive) to ejaculate

Conjugation

Conjugation of ejaculeren (weak)
infinitive	ejaculeren
past singular	ejaculeerde
past participle	geëjaculeerd
infinitive	ejaculeren
gerund	ejaculeren n
	present tense	past tense
1st person singular	ejaculeer	ejaculeerde
2nd person sing. (jij)	ejaculeert, ejaculeer2	ejaculeerde
2nd person sing. (u)	ejaculeert	ejaculeerde
2nd person sing. (gij)	ejaculeert	ejaculeerde
3rd person singular	ejaculeert	ejaculeerde
plural	ejaculeren	ejaculeerden
subjunctive sing.1	ejaculere	ejaculeerde
subjunctive plur.1	ejaculeren	ejaculeerden
imperative sing.	ejaculeer
imperative plur.1	ejaculeert
participles	ejaculerend	geëjaculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• ejaculatie