evlenme

Turkish

Noun

evlenme (definite accusative evlenmeyi, plural evlenmeler)

1. verbal noun of evlenmek: marriage

Usage notes

• The stress is on the last syllable, i.e. evlenme.

Declension

Declension of evlenme

singular plural nominative evlenme evlenmeler definite accusative evlenmeyi evlenmeleri dative evlenmeye evlenmelere locative evlenmede evlenmelerde ablative evlenmeden evlenmelerden genitive evlenmenin evlenmelerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular evlenmem evlenmelerim 2nd singular evlenmen evlenmelerin 3rd singular evlenmesi evlenmeleri 1st plural evlenmemiz evlenmelerimiz 2nd plural evlenmeniz evlenmeleriniz 3rd plural evlenmeleri evlenmeleri definite accusative singular plural 1st singular evlenmemi evlenmelerimi 2nd singular evlenmeni evlenmelerini 3rd singular evlenmesini evlenmelerini 1st plural evlenmemizi evlenmelerimizi 2nd plural evlenmenizi evlenmelerinizi 3rd plural evlenmelerini evlenmelerini dative singular plural 1st singular evlenmeme evlenmelerime 2nd singular evlenmene evlenmelerine 3rd singular evlenmesine evlenmelerine 1st plural evlenmemize evlenmelerimize 2nd plural evlenmenize evlenmelerinize 3rd plural evlenmelerine evlenmelerine locative singular plural 1st singular evlenmemde evlenmelerimde 2nd singular evlenmende evlenmelerinde 3rd singular evlenmesinde evlenmelerinde 1st plural evlenmemizde evlenmelerimizde 2nd plural evlenmenizde evlenmelerinizde 3rd plural evlenmelerinde evlenmelerinde ablative singular plural 1st singular evlenmemden evlenmelerimden 2nd singular evlenmenden evlenmelerinden 3rd singular evlenmesinden evlenmelerinden 1st plural evlenmemizden evlenmelerimizden 2nd plural evlenmenizden evlenmelerinizden 3rd plural evlenmelerinden evlenmelerinden genitive singular plural 1st singular evlenmemin evlenmelerimin 2nd singular evlenmenin evlenmelerinin 3rd singular evlenmesinin evlenmelerinin 1st plural evlenmemizin evlenmelerimizin 2nd plural evlenmenizin evlenmelerinizin 3rd plural evlenmelerinin evlenmelerinin

Antonyms

• boşanma

Verb

evlenme

1. second-person singular negative imperative of evlenmek

Usage notes

• The stress is on the second syllable, i.e. evlenme.

Further reading

• “evlenme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu