gera

See also: Gera, geɽa, géra, and ġera

Basque

Noun

gera

1. allative singular of ge

Bikol Central

Etymology

Borrowed from Spanish guerra.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡeɾa/ [ˈɡe.ɾa]
• Hyphenation: ge‧ra

Noun

géra (Basahan spelling ᜄᜒᜍ)

1. war

   Synonym: gubat (archaic)

Derived terms

• kagera
• maggera
• makigera

Related terms

• gerilya

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʃeːɹa/

Etymology 1

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

Verb

gera (third person singular past indicative gjørdi, supine gjørt)

1. to do, to make

   Tað ger einki.

   It doesn't matter.

   at gera okkurt í ordan

   to repair something

   at gera av við

   to do away with

Conjugation

Conjugation of gera (group v-31)

infinitive	gera
supine	gjørt
	present	past
first singular	geri	gjørdi
second singular	gert	gjørdi
third singular	ger	gjørdi
plural	gera	gjørdu
participle (a7)1	gerandi	gjørdur
	imperative
singular	ger!
plural	gerið!

¹Only the past participle being declined.

Etymology 2

From Danish gære, from German gären.

Verb

gera (third person singular past indicative geraði, supine gerað)

1. to ferment, to brew

Conjugation

Conjugation of gera (group v-30)

infinitive	gera
supine	gerað
	present	past
first singular	geri	geraði
second singular	gerar	geraði
third singular	gerar	geraði
plural	gera	geraðu
participle (a6)1	gerandi	geraður
	imperative
singular	gera!
plural	gerið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Alternative forms

• gjöra (mostly archaic)

Etymology

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcɛːra/
• Rhymes: -ɛːra

Verb

gera (weak verb, third-person singular past indicative gerði, supine gert)

1. to do [with accusative]

   Hvað ertu að gera?

   What are you doing?

   Letingjar gera aldrei neitt.

   Loafers never do anything.

2. to make [with accusative]
3. to arbitrate, to determine
4. (impersonal) used with nouns denoting a weather condition to indicate that that type of weather is going on

   Það gerði rigningu.

   It rained.

Conjugation

gera – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að gera
supine sagnbót		gert
present participle lýsingarháttur nútíðar		gerandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	geri	gerði		geri	gerði
	þú	gerir	gerðir		gerir	gerðir
	hann, hún, það	gerir	gerði		geri	gerði
plural	við	gerum	gerðum		gerum	gerðum
	þið	gerið	gerðuð		gerið	gerðuð
	þeir, þær, þau	gera	gerðu		geri	gerðu
		imperative boðháttur
singular	þú	ger (þú), gerðu
plural	þið	gerið (þið), geriði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gerast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að gerast
supine sagnbót		gerst
present participle lýsingarháttur nútíðar		gerandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	gerist	gerðist		gerist	gerðist
	þú	gerist	gerðist		gerist	gerðist
	hann, hún, það	gerist	gerðist		gerist	gerðist
plural	við	gerumst	gerðumst		gerumst	gerðumst
	þið	gerist	gerðust		gerist	gerðust
	þeir, þær, þau	gerast	gerðust		gerist	gerðust
		imperative boðháttur
singular	þú	gerst (þú), gerstu
plural	þið	gerist (þið), geristi1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gerður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gerður	gerð	gert	gerðir	gerðar	gerð
accusative (þolfall)	gerðan	gerða	gert	gerða	gerðar	gerð
dative (þágufall)	gerðum	gerðri	gerðu	gerðum	gerðum	gerðum
genitive (eignarfall)	gerðs	gerðrar	gerðs	gerðra	gerðra	gerðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gerði	gerða	gerða	gerðu	gerðu	gerðu
accusative (þolfall)	gerða	gerðu	gerða	gerðu	gerðu	gerðu
dative (þágufall)	gerða	gerðu	gerða	gerðu	gerðu	gerðu
genitive (eignarfall)	gerða	gerðu	gerða	gerðu	gerðu	gerðu

Derived terms

to make

• gera áttavilltan (“to disorient, to disorientate”)
• gera höfðinu styttri, höfðinu styttri (“to cut of someone's head, to make them shorter by the height of their head”)
• gera villu
• gera vísu
• um að gera

to arbitrate

• gera einhverjum að greiða

uncategorized

• eins og við gerðum ráð fyrir
• ekkert við að gera
• gera að fiski
• gera að gamni sínu
• gera að sári
• gera að verkum
• gera af sér
• gera á hluta
• gera á sig
• gera ekkert
• gera ekkert í
• gera ekkert til
• gera grein fyrir
• gera í buxurnar
• gera rangt til
• gera ráð fyrir
• gera sér lítið fyrir
• gera sér ljóst
• gera sér upp
• gera sig til
• gera til geðs
• gera um mál
• gera upp
• gera upp á milli
• gera upp hús
• gera upp reikning
• gera upp vél
• gera upp við sig
• gera út
• gera út af við
• gera út mann til
• gera við
• gera villu
• gerast
• gerðu svo vel
• gerður
• til þess að gera