grodziec

See also: Grodziec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish grodziec, from Proto-Slavic *gordьcь. By surface analysis, gród +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡrɔ.d͡ʑɛt͡s/
• Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
• Syllabification: gro‧dziec

Noun

grodziec m inan

1. (historical) hill-fort

   Synonyms: twierdza, warownia

Declension

Declension of grodziec

	singular	plural
nominative	grodziec	grodźce
genitive	grodźca	grodźców
dative	grodźcowi	grodźcom
accusative	grodziec	grodźce
instrumental	grodźcem	grodźcami
locative	grodźcu	grodźcach
vocative	grodźcu	grodźce

Derived terms

adjective

• grodziecki

nouns

• Grodziec
• Grójec

Related terms

adjective

• grodzki

nouns

• grodza
• grodzianin
• grodzica
• grodzisko
• gródź

verb

• grodzić impf

Further reading

• grodziec in Polish dictionaries at PWN
• grodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “grodziec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 909