heimta

Faroese

Alternative forms

• heinta

Etymology

From Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhaim̥ta/

Verb

heimta (third person singular past indicative heimtaði, third person plural past indicative heimtaðu, supine heimtað)

1. (rare) fetch

Conjugation

Conjugation of heimta (group v-30)

infinitive	heimta
supine	heimtað
	present	past
first singular	heimti	heimtaði
second singular	heimtar	heimtaði
third singular	heimtar	heimtaði
plural	heimta	heimtaðu
participle (a6)1	heimtandi	heimtaður
	imperative
singular	heimta!
plural	heimtið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną, cognate with the Swedish hämta, Norwegian hente, Scots hent (“to gather, collect, glean”), French hanter, English haunt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈheim̥ta/

Verb

heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimti, supine heimt)

1. (dated) to get, fetch, bring home, bring back

Conjugation

heimta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að heimta
supine sagnbót		heimt
present participle lýsingarháttur nútíðar		heimtandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heimti	heimti		heimti	heimti
	þú	heimtir	heimtir		heimtir	heimtir
	hann, hún, það	heimtir	heimti		heimti	heimti
plural	við	heimtum	heimtum		heimtum	heimtum
	þið	heimtið	heimtuð		heimtið	heimtuð
	þeir, þær, þau	heimta	heimtu		heimti	heimtu
		imperative boðháttur
singular	þú	heimt (þú), heimtu
plural	þið	heimtið (þið), heimtiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heimtast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að heimtast
supine sagnbót		heimst
present participle lýsingarháttur nútíðar		heimtandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heimtist	heimtist		heimtist	heimtist
	þú	heimtist	heimtist		heimtist	heimtist
	hann, hún, það	heimtist	heimtist		heimtist	heimtist
plural	við	heimtumst	heimtumst		heimtumst	heimtumst
	þið	heimtist	heimtust		heimtist	heimtust
	þeir, þær, þau	heimtast	heimtust		heimtist	heimtust
		imperative boðháttur
singular	þú	heimst (þú), heimstu
plural	þið	heimtist (þið), heimtisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heimtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heimtur	heimt	heimt	heimtir	heimtar	heimt
accusative (þolfall)	heimtan	heimta	heimt	heimta	heimtar	heimt
dative (þágufall)	heimtum	heimtri	heimtu	heimtum	heimtum	heimtum
genitive (eignarfall)	heimts	heimtrar	heimts	heimtra	heimtra	heimtra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heimti	heimta	heimta	heimtu	heimtu	heimtu
accusative (þolfall)	heimta	heimtu	heimta	heimtu	heimtu	heimtu
dative (þágufall)	heimta	heimtu	heimta	heimtu	heimtu	heimtu
genitive (eignarfall)	heimta	heimtu	heimta	heimtu	heimtu	heimtu

Verb

heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimtaði, supine heimtað)

1. to demand [with accusative]

Conjugation

heimta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að heimta
supine sagnbót		heimtað
present participle lýsingarháttur nútíðar		heimtandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heimta	heimtaði		heimti	heimtaði
	þú	heimtar	heimtaðir		heimtir	heimtaðir
	hann, hún, það	heimtar	heimtaði		heimti	heimtaði
plural	við	heimtum	heimtuðum		heimtum	heimtuðum
	þið	heimtið	heimtuðuð		heimtið	heimtuðuð
	þeir, þær, þau	heimta	heimtuðu		heimti	heimtuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	heimta (þú), heimtaðu
plural	þið	heimtið (þið), heimtiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heimtast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að heimtast
supine sagnbót		heimtast
present participle lýsingarháttur nútíðar		heimtandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	heimtast	heimtaðist		heimtist	heimtaðist
	þú	heimtast	heimtaðist		heimtist	heimtaðist
	hann, hún, það	heimtast	heimtaðist		heimtist	heimtaðist
plural	við	heimtumst	heimtuðumst		heimtumst	heimtuðumst
	þið	heimtist	heimtuðust		heimtist	heimtuðust
	þeir, þær, þau	heimtast	heimtuðust		heimtist	heimtuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	heimtast (þú), heimtastu
plural	þið	heimtist (þið), heimtisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heimtaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heimtaður	heimtuð	heimtað	heimtaðir	heimtaðar	heimtuð
accusative (þolfall)	heimtaðan	heimtaða	heimtað	heimtaða	heimtaðar	heimtuð
dative (þágufall)	heimtuðum	heimtaðri	heimtuðu	heimtuðum	heimtuðum	heimtuðum
genitive (eignarfall)	heimtaðs	heimtaðrar	heimtaðs	heimtaðra	heimtaðra	heimtaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heimtaði	heimtaða	heimtaða	heimtuðu	heimtuðu	heimtuðu
accusative (þolfall)	heimtaða	heimtuðu	heimtaða	heimtuðu	heimtuðu	heimtuðu
dative (þágufall)	heimtaða	heimtuðu	heimtaða	heimtuðu	heimtuðu	heimtuðu
genitive (eignarfall)	heimtaða	heimtuðu	heimtaða	heimtuðu	heimtuðu	heimtuðu

See also

• krefjast