hlera

Icelandic

Etymology

From Old Norse hlera.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈl̥ɛːra/

  Rhymes: -ɛːra

Verb

hlera (weak verb, third-person singular past indicative hleraði, supine hlerað)

1. to eavesdrop
2. (telecommunications) to tap

Conjugation

hlera – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að hlera
supine sagnbót		hlerað
present participle lýsingarháttur nútíðar		hlerandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hlera	hleraði		hleri	hleraði
	þú	hlerar	hleraðir		hlerir	hleraðir
	hann, hún, það	hlerar	hleraði		hleri	hleraði
plural	við	hlerum	hleruðum		hlerum	hleruðum
	þið	hlerið	hleruðuð		hlerið	hleruðuð
	þeir, þær, þau	hlera	hleruðu		hleri	hleruðu
		imperative boðháttur
singular	þú	hlera (þú), hleraðu
plural	þið	hlerið (þið), hleriði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hlerast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að hlerast
supine sagnbót		hlerast
present participle lýsingarháttur nútíðar		hlerandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hlerast	hleraðist		hlerist	hleraðist
	þú	hlerast	hleraðist		hlerist	hleraðist
	hann, hún, það	hlerast	hleraðist		hlerist	hleraðist
plural	við	hlerumst	hleruðumst		hlerumst	hleruðumst
	þið	hlerist	hleruðust		hlerist	hleruðust
	þeir, þær, þau	hlerast	hleruðust		hlerist	hleruðust
		imperative boðháttur
singular	þú	hlerast (þú), hlerastu
plural	þið	hlerist (þið), hleristi1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hleraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleraður	hleruð	hlerað	hleraðir	hleraðar	hleruð
accusative (þolfall)	hleraðan	hleraða	hlerað	hleraða	hleraðar	hleruð
dative (þágufall)	hleruðum	hleraðri	hleruðu	hleruðum	hleruðum	hleruðum
genitive (eignarfall)	hleraðs	hleraðrar	hleraðs	hleraðra	hleraðra	hleraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleraði	hleraða	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
accusative (þolfall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
dative (þágufall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu
genitive (eignarfall)	hleraða	hleruðu	hleraða	hleruðu	hleruðu	hleruðu

Derived terms

• hlerun

Related terms

• hler

Old Norse

Alternative forms

• hløra

Etymology

Related to Proto-Germanic *hluzô, *hluza- (“listening”), from Proto-Indo-European *ḱlus-ó-, from *ḱlew- (“to hear”).

Verb

hlera

1. to listen