imprezowicz

Polish

Etymology

From impreza +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /im.prɛˈzɔ.vit͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: im‧pre‧zo‧wicz

Noun

imprezowicz m pers (female equivalent imprezowiczka)

1. party animal, reveller, partygoer

   Synonym: balangowicz

Declension

Declension of imprezowicz

	singular	plural
nominative	imprezowicz	imprezowicze
genitive	imprezowicza	imprezowiczów
dative	imprezowiczowi	imprezowiczom
accusative	imprezowicza	imprezowiczów
instrumental	imprezowiczem	imprezowiczami
locative	imprezowiczu	imprezowiczach
vocative	imprezowiczu	imprezowicze

Related terms

noun

• impreza

verb

• imprezować

Further reading

• imprezowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• imprezowicz in Polish dictionaries at PWN