instructief

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɪn.strʏkˈtɪf/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɪf
• Hyphenation: in‧struc‧tief

Adjective

instructief (comparative instructiever, superlative instructiefst)

1. instructive (conveying knowledge, information or instruction)

Declension

Declension of instructief
uninflected	instructief
inflected	instructieve
comparative	instructiever
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		instructief	instructiever	het instructiefst het instructiefste
indefinite	m./f. sing.	instructieve	instructievere	instructiefste
	n. sing.	instructief	instructiever	instructiefste
	plural	instructieve	instructievere	instructiefste
definite		instructieve	instructievere	instructiefste
partitive		instructiefs	instructievers	—

Related terms

• instructie
• instrueren

Descendants

• → Indonesian: instruktif