Top Qs
Timeline
Chat
Perspective

invitatorius

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latin

Request for quotations This entry needs quotations to illustrate usage. If you come across any interesting, durably archived quotes, then please add them!
Particularly: “sense 2”

Etymology

From invītō + -tōrius.

Pronunciation

Adjective

invītātōrius (feminine invītātōria, neuter invītātōrium); first/second-declension adjective (post-classical)

  1. inviting
    • c. 160 CEc. 225 CE, Tertullian, De anima 57:
      Quid ergo dicemus magiam? Quod omnes pene: fallaciam. Sed ratio fallaciae solos non fugit Christianos, qui spiritalia nequitiae, non quidem socia conscientia, sed inimica scientia novimus, nec invitatoria operatione, sed expugnatoria dominatione tractamus; multiformem luem mentis humanae, totius erroris artificem, salutis pariter animaeque vastatricem scientiam magiae, secundae scilicet idololatriae, in qua se daemones perinde mortuos fingunt, quemadmodum in illa deos.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 4th century, Jerome, Letters 14.1:
      Quoniam igitur et tu ipse abiens postularas, ut tibi, postquam ad deserta migrassem, invitatoriam a me scriptam transmitterem, et ego facturum receperam, invito, iam propera.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. invitatory, of or pertaining to an invitation

Declension

First/second-declension adjective.

More information singular, plural ...

Descendants

  • English: invitatory
  • Old French: invitatoire

Further reading

  • invitatorius”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads