karierowicz

Polish

Etymology

From kariera +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.rjɛˈrɔ.vit͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: ka‧rie‧ro‧wicz

Noun

karierowicz m pers (female equivalent karierowiczka)

1. (derogatory) arriviste, careerist, social climber, upstart

Declension

Declension of karierowicz

	singular	plural
nominative	karierowicz	karierowicze
genitive	karierowicza	karierowiczy
dative	karierowiczowi	karierowiczom
accusative	karierowicza	karierowiczy
instrumental	karierowiczem	karierowiczami
locative	karierowiczu	karierowiczach
vocative	karierowiczu	karierowicze

Derived terms

adjective

• karierowiczowski

noun

• karierowiczostwo

Related terms

adjective

• karierowy

nouns

• kariera
• karierka

Further reading

• karierowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• karierowicz in Polish dictionaries at PWN