kitla

Icelandic

Etymology

From Old Norse kitla, from Proto-Germanic *kitilōną. More at kittle.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcʰɪhtla/
• Rhymes: -ɪhtla

Verb

kitla (weak verb, third-person singular past indicative kitlaði, supine kitlað)

1. to tickle [intransitive or with accusative]

   Ekki kitla mig!

   Don't tickle me!

2. (impersonal) to be ticklish

   Mig kitlar.

   I'm ticklish.

   Kitlar þig?

   Are you ticklish?

   Mig kitlar í nefið.

   My nose tickles.

Conjugation

kitla – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að kitla
supine sagnbót		kitlað
present participle lýsingarháttur nútíðar		kitlandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	kitla	kitlaði		kitli	kitlaði
	þú	kitlar	kitlaðir		kitlir	kitlaðir
	hann, hún, það	kitlar	kitlaði		kitli	kitlaði
plural	við	kitlum	kitluðum		kitlum	kitluðum
	þið	kitlið	kitluðuð		kitlið	kitluðuð
	þeir, þær, þau	kitla	kitluðu		kitli	kitluðu
		imperative boðháttur
singular	þú	kitla (þú), kitlaðu
plural	þið	kitlið (þið), kitliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kitlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kitlaður	kitluð	kitlað	kitlaðir	kitlaðar	kitluð
accusative (þolfall)	kitlaðan	kitlaða	kitlað	kitlaða	kitlaðar	kitluð
dative (þágufall)	kitluðum	kitlaðri	kitluðu	kitluðum	kitluðum	kitluðum
genitive (eignarfall)	kitlaðs	kitlaðrar	kitlaðs	kitlaðra	kitlaðra	kitlaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kitlaði	kitlaða	kitlaða	kitluðu	kitluðu	kitluðu
accusative (þolfall)	kitlaða	kitluðu	kitlaða	kitluðu	kitluðu	kitluðu
dative (þágufall)	kitlaða	kitluðu	kitlaða	kitluðu	kitluðu	kitluðu
genitive (eignarfall)	kitlaða	kitluðu	kitlaða	kitluðu	kitluðu	kitluðu

Derived terms

• kitl (“tickling”)
• kitlinn (“ticklish”)

Maltese

Etymology

Italianized form of English kettle, from Proto-Germanic *katilaz. Borrowed in the 19th century when the Maltese were yet little acquainted with the English language, hence treated phonetically and morphologically like a native word, compare pufta, bajla and nippla.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɪt.la/
• Rhymes: -ɪtla

Noun

kitla f (plural ktieli)

1. kettle

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• kitle (e- and split infinitives)
• kile

Etymology

From Old Norse kitla, from Proto-Germanic *kitilōną.

Verb

kitla (present tense kitlar, past tense kitla, past participle kitla, passive infinitive kitlast, present participle kitlande, imperative kitla/kitl)

1. (ambitransitive) to tickle

Related terms

• kital (“ticklish”)
• kitlen (“ticklish”)

References

• “kitla” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *kitilōną.

Verb

kitla (past participle kitlaðr)

1. to tickle

Conjugation

Conjugation of kitla — active (weak class 2)

infinitive	kitla
present participle	kitlandi
past participle	kitlaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	kitla	kitlaða		kitla	kitlaða
2nd person singular	kitlar	kitlaðir		kitlir	kitlaðir
3rd person singular	kitlar	kitlaði		kitli	kitlaði
1st person plural	kitlum	kitluðum		kitlim	kitlaðim
2nd person plural	kitlið	kitluðuð		kitlið	kitlaðið
3rd person plural	kitla	kitluðu		kitli	kitlaði
imperative	present
2nd person singular	kitla
1st person plural	kitlum
2nd person plural	kitlið

Conjugation of kitla — mediopassive (weak class 2)

infinitive	kitlask
present participle	kitlandisk
past participle	kitlazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	kitlumk	kitluðumk		kitlumk	kitluðumk
2nd person singular	kitlask	kitlaðisk		kitlisk	kitlaðisk
3rd person singular	kitlask	kitlaðisk		kitlisk	kitlaðisk
1st person plural	kitlumsk	kitluðumsk		kitlimsk	kitlaðimsk
2nd person plural	kitlizk	kitluðuzk		kitlizk	kitlaðizk
3rd person plural	kitlask	kitluðusk		kitlisk	kitlaðisk
imperative	present
2nd person singular	kitlask
1st person plural	kitlumsk
2nd person plural	kitlizk

Descendants

• Icelandic: kitla
• Faroese: kitla
• Norwegian Nynorsk: kitla, kitle (e- and split infinitives), kile
• Norwegian Bokmål: kile, kisle, kitle
• Old Swedish: kitla, kitzla
  • Swedish: kittla
• Danish: kilde, kildre

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “kitla”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive