ledebraken

Dutch

Alternative forms

• leebraken (archaic)

Etymology

Compound of lid +‎ -e- +‎ braken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈleː.dəˌbraː.kə(n)/
• Hyphenation: le‧de‧bra‧ken

Verb

ledebraken

1. (archaic) to break on the wheel

Conjugation

Conjugation of ledebraken (weak)
infinitive	ledebraken
past singular	ledebraakte
past participle	geledebraakt
infinitive	ledebraken
gerund	ledebraken n
	present tense	past tense
1st person singular	ledebraak	ledebraakte
2nd person sing. (jij)	ledebraakt, ledebraak2	ledebraakte
2nd person sing. (u)	ledebraakt	ledebraakte
2nd person sing. (gij)	ledebraakt	ledebraakte
3rd person singular	ledebraakt	ledebraakte
plural	ledebraken	ledebraakten
subjunctive sing.1	ledebrake	ledebraakte
subjunctive plur.1	ledebraken	ledebraakten
imperative sing.	ledebraak
imperative plur.1	ledebraakt
participles	ledebrakend	geledebraakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• radbraken