Etymology
From luu (“bone”) + -kas.
Noun
luukas
- bony (having many bone but little flesh)
Declension
More information Declension of (type 2/patsas, kk-k gradation), singular ...
|
singular |
plural |
| nominative |
luukas |
luukkaat |
| genitive |
luukkaan |
luukkain |
| partitive |
luukasta, luukast |
luukkaita, luukkaja |
| illative |
luukkaasse |
luukkaisse |
| inessive |
luukkaas |
luukkais |
| elative |
luukkaast |
luukkaist |
| allative |
luukkaalle |
luukkaille |
| adessive |
luukkaal |
luukkail |
| ablative |
luukkaalt |
luukkailt |
| translative |
luukkaaks |
luukkaiks |
| essive |
luukkaanna, luukkaan |
luukkainna, luukkain |
| exessive1) |
luukkaant |
luukkaint |
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Close
References
- Ruben E. Nirvi (1971), Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 282