Etymology
From men (“stone”) + -he.
Conjugation
More information singular, plural ...
Conjugation of menhe
|
singular |
plural |
impersonal |
| first |
second |
third |
first |
second |
third |
| indicative |
present/future |
menhav | menhydh | menha | menhyn | menhowgh | menhons | menhir |
| preterite |
menhis | menhasys | menhas | menhasyn | menhasowgh | menhasons | menhas |
| imperfect |
menhyn | menhys | menhi | menhyn | menhewgh | menhens | menhys |
| pluperfect |
menhasen | menhases | menhasa | menhasen | menhasewgh | menhasens | menhasys |
|
| subjunctive |
present/future |
menhahiv | menhahi | menhaho | menhahyn | menhahowgh | menhahons | menhaher |
| imperfect |
menhahen | menhahes | menhaha | menhahen | menhahewgh | menhahens | menhahys |
|
| imperative |
- | menha | menhes | menhyn | menhewgh | menhens | - |
|
|
| non-finite forms |
present participle |
ow menhe |
verbal adjective |
menhes |
Close
Further reading
- “menhe” in Cornish Dictionary / Gerlyver Kernewek, Akademi Kernewek.