obyty

Polish

Etymology

From obyć +‎ -y.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈbɘ.tɘ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): [ɔˈbɘ.tɘ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtɘ
• Syllabification: o‧by‧ty

Adjective

obyty (not comparable, no derived adverb)

1. savvy, astute, aware, knowledgeable

   Synonyms: świadomy, kumaty, obeznany

   Antonyms: nieobyty, niewyrobiony

2. (Kuyavia, of a person) insensitive

Declension

Declension of obyty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative/vocative	obyty		obyta	obyte	obyci	obyte
genitive	obytego		obytej	obytego	obytych
dative	obytemu		obytej	obytemu	obytym
accusative	obytego	obyty	obytą	obyte	obytych	obyte
instrumental	obytym		obytą	obytym	obytymi
locative	obytym		obytej	obytym	obytych

Derived terms

nouns

• obycie

Further reading

• obyty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obyty in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867), “obyty”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 273