oplopen

Dutch

Etymology

From op +‎ lopen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

oplopen

1. (transitive) to incur, to receive or suffer (an injury)

   De drie anderen liepen lichtere verwondingen op. ― The three others incurred lighter injuries.

2. (transitive) to contract (a disease)
3. (intransitive) to increase

Conjugation

Conjugation of oplopen (strong class 7, separable)
infinitive	oplopen
past singular	liep op
past participle	opgelopen
infinitive	oplopen
gerund	oplopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop op	liep op	oploop	opliep
2nd person sing. (jij)	loopt op, loop op2	liep op	oploopt	opliep
2nd person sing. (u)	loopt op	liep op	oploopt	opliep
2nd person sing. (gij)	loopt op	liept op	oploopt	opliept
3rd person singular	loopt op	liep op	oploopt	opliep
plural	lopen op	liepen op	oplopen	opliepen
subjunctive sing.1	lope op	liepe op	oplope	opliepe
subjunctive plur.1	lopen op	liepen op	oplopen	opliepen
imperative sing.	loop op
imperative plur.1	loopt op
participles	oplopend	opgelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• hoogoplopend

Descendants

• Afrikaans: oploop

Anagrams

• lopen op