opscheren

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ scheren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌsxeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧sche‧ren

Verb

opscheren

1. (transitive) to shave the hair on the back and/or sides of the head to a short length, leaving the hair on the crown of the head to be longer

Conjugation

Conjugation of opscheren (strong class 4, separable)
infinitive	opscheren
past singular	schoor op
past participle	opgeschoren
infinitive	opscheren
gerund	opscheren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	scheer op	schoor op	opscheer	opschoor
2nd person sing. (jij)	scheert op, scheer op2	schoor op	opscheert	opschoor
2nd person sing. (u)	scheert op	schoor op	opscheert	opschoor
2nd person sing. (gij)	scheert op	schoort op	opscheert	opschoort
3rd person singular	scheert op	schoor op	opscheert	opschoor
plural	scheren op	schoren op	opscheren	opschoren
subjunctive sing.1	schere op	schore op	opschere	opschore
subjunctive plur.1	scheren op	schoren op	opscheren	opschoren
imperative sing.	scheer op
imperative plur.1	scheert op
participles	opscherend	opgeschoren
1) Archaic. 2) In case of inversion.