opsluiten

Dutch

Etymology

From op +‎ sluiten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌslœy̯.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧slui‧ten

Verb

opsluiten

1. to lock in
2. to lock up, imprison, incarcerate

Conjugation

Conjugation of opsluiten (strong class 2b, separable)
infinitive	opsluiten
past singular	sloot op
past participle	opgesloten
infinitive	opsluiten
gerund	opsluiten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sluit op	sloot op	opsluit	opsloot
2nd person sing. (jij)	sluit op	sloot op	opsluit	opsloot
2nd person sing. (u)	sluit op	sloot op	opsluit	opsloot
2nd person sing. (gij)	sluit op	sloot op	opsluit	opsloot
3rd person singular	sluit op	sloot op	opsluit	opsloot
plural	sluiten op	sloten op	opsluiten	opsloten
subjunctive sing.1	sluite op	slote op	opsluite	opslote
subjunctive plur.1	sluiten op	sloten op	opsluiten	opsloten
imperative sing.	sluit op
imperative plur.1	sluit op
participles	opsluitend	opgesloten
1) Archaic.

Synonyms

• (lock in): insluiten

Descendants

• Negerhollands: slot op

Anagrams

• sluiten op