overhandigen

Dutch

Etymology

From over- +‎ hand +‎ -igen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

overhandigen

1. to hand (give, pass or transmit with the hand)

Conjugation

Conjugation of overhandigen (weak, prefixed)
infinitive	overhandigen
past singular	overhandigde
past participle	overhandigd
infinitive	overhandigen
gerund	overhandigen n
	present tense	past tense
1st person singular	overhandig	overhandigde
2nd person sing. (jij)	overhandigt, overhandig2	overhandigde
2nd person sing. (u)	overhandigt	overhandigde
2nd person sing. (gij)	overhandigt	overhandigde
3rd person singular	overhandigt	overhandigde
plural	overhandigen	overhandigden
subjunctive sing.1	overhandige	overhandigde
subjunctive plur.1	overhandigen	overhandigden
imperative sing.	overhandig
imperative plur.1	overhandigt
participles	overhandigend	overhandigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.