overstijgen

Dutch

Etymology

From over- +‎ stijgen. Compare German übersteigen, Old English oferstīgan, Gothic 𐌿𐍆𐌰𐍂𐍃𐍄𐌴𐌹𐌲𐌰𐌽 (ufarsteigan).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈstɛi̯.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: over‧stij‧gen
• Rhymes: -ɛi̯ɣən

Verb

overstijgen

1. to exceed, surpass
2. to rise over

Conjugation

Conjugation of overstijgen (strong class 1, prefixed)
infinitive	overstijgen
past singular	oversteeg
past participle	overstegen
infinitive	overstijgen
gerund	overstijgen n
	present tense	past tense
1st person singular	overstijg	oversteeg
2nd person sing. (jij)	overstijgt, overstijg2	oversteeg
2nd person sing. (u)	overstijgt	oversteeg
2nd person sing. (gij)	overstijgt	oversteegt
3rd person singular	overstijgt	oversteeg
plural	overstijgen	overstegen
subjunctive sing.1	overstijge	overstege
subjunctive plur.1	overstijgen	overstegen
imperative sing.	overstijg
imperative plur.1	overstijgt
participles	overstijgend	overstegen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• allesoverstijgend
• overstijging