Top Qs
Timeline
Chat
Perspective
proditus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latin
Etymology
Perfect passive participle of prōdō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈproː.dɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈprɔː.di.tus]
Participle
prōditus (feminine prōdita, neuter prōditum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
References
- “proditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "proditus", in Charles du Fresne du Cange, Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “proditus”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894), Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- tradition, history tells us: memoriae traditum est, memoriae (memoria) proditum est (without nobis)
- tradition, history tells us: memoriae traditum est, memoriae (memoria) proditum est (without nobis)
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads