rus

See also: R Us, RUS, Rus, Rus', Rus., Ruś, rus', rus., and ruš

Translingual

Symbol

rus

1. (international standards) ISO 639-2 & ISO 639-3 language code for Russian.

Afrikaans

Etymology

From Dutch rusten, from Middle Dutch rusten.

Pronunciation

• IPA^(key): /rœs/

• Audio:

  (file)

Verb

rus (present rus, present participle rustende, past participle gerus)

1. to rest

   Ek sal nie rus nie. ― I shall not rest.

Albanian

Adjective

rus (feminine ruse)

1. Russian

   gjuha ruse ― the Russian language

Related terms

• Rusi
• rusisht

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		рус
Arabic		روس

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

rus (definite accusative rusu, plural ruslar)

1. Russian (person)

Declension

Declension of rus

	singular	plural
nominative	rus	ruslar
definite accusative	rusu	rusları
dative	rusa	ruslara
locative	rusda	ruslarda
ablative	rusdan	ruslardan
definite genitive	rusun	rusların

Possessive forms of rus

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	rusum	ruslarım
sənin (“your”)	rusun	rusların
onun (“his/her/its”)	rusu	rusları
bizim (“our”)	rusumuz	ruslarımız
sizin (“your”)	rusunuz	ruslarınız
onların (“their”)	rusu or rusları	rusları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	rusumu	ruslarımı
sənin (“your”)	rusunu	ruslarını
onun (“his/her/its”)	rusunu	ruslarını
bizim (“our”)	rusumuzu	ruslarımızı
sizin (“your”)	rusunuzu	ruslarınızı
onların (“their”)	rusunu or ruslarını	ruslarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	rusuma	ruslarıma
sənin (“your”)	rusuna	ruslarına
onun (“his/her/its”)	rusuna	ruslarına
bizim (“our”)	rusumuza	ruslarımıza
sizin (“your”)	rusunuza	ruslarınıza
onların (“their”)	rusuna or ruslarına	ruslarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	rusumda	ruslarımda
sənin (“your”)	rusunda	ruslarında
onun (“his/her/its”)	rusunda	ruslarında
bizim (“our”)	rusumuzda	ruslarımızda
sizin (“your”)	rusunuzda	ruslarınızda
onların (“their”)	rusunda or ruslarında	ruslarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	rusumdan	ruslarımdan
sənin (“your”)	rusundan	ruslarından
onun (“his/her/its”)	rusundan	ruslarından
bizim (“our”)	rusumuzdan	ruslarımızdan
sizin (“your”)	rusunuzdan	ruslarınızdan
onların (“their”)	rusundan or ruslarından	ruslarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	rusumun	ruslarımın
sənin (“your”)	rusunun	ruslarının
onun (“his/her/its”)	rusunun	ruslarının
bizim (“our”)	rusumuzun	ruslarımızın
sizin (“your”)	rusunuzun	ruslarınızın
onların (“their”)	rusunun or ruslarının	ruslarının

Adjective

rus (comparative daha rus, superlative ən rus)

1. (in izafet II compounds) Russian (of, from, or pertaining to Russia)

   rus dili ― Russian language

   rus yazıçıları ― Russian writers

Derived terms

• rusca (“in Russian”)
• rusdilli (“Russian-language; Russian-speaking, Russophone”)

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic, Valencia) [ˈrus]

• Audio (Catalonia):

  (file)

• Rhymes: -us

Adjective

rus (feminine russa, masculine plural russos, feminine plural russes)

1. Russian (pertaining to Russia, to the Russian people, or to the Russian language)

Derived terms

• petit rus (“Ukrainian”)
• rus blanc (“Belorussian”)

Noun

rus m (plural russos, feminine russa, feminine plural russes)

1. Russian (an inhabitant of Russia or an ethnic Russian)

Derived terms

• petit rus (“Ukrainian”)
• rus blanc (“Belorussian”)

Noun

rus m (uncountable)

1. Russian (the Slavic language of the Russians)

Noun

rus m (plural rusos)

1. a long, thick overcoat

Further reading

• “rus”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	рус
Roman

Adjective

rus

1. Russian

Derived terms

• rusça

References

• “rus”, in Luğatçıq (in Russian)

Dalmatian

Alternative forms

• ruaz

Etymology

From Latin radius. Compare Italian raggio, Romanian rază.

Noun

rus m

1. ray

Danish

Etymology 1

From an old Danish verb ruse, from Middle Low German rusen (“to rush”), itself from Old French ruser (“to drive back”), perhaps based on Latin rursus (“backwards”) or otherwise recusare (“to reject, refuse”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ruːs/, [ʁuːˀs]

Noun

rus c (singular definite rusen, not used in plural form)

1. intoxication
2. ecstasy

Declension

Declension of rus

common gender	singular
	indefinite	definite
nominative	rus	rusen
genitive	russ	rusens

Derived terms

• rusmiddel

Related terms

• stoffer

Etymology 2

Maybe an abbreviation of Latin depositurus.

Pronunciation

• IPA^(key): /rus/, [ʁus]

Noun

rus c (singular definite russen, plural indefinite russer)

1. freshman, first-year student

Inflection

Declension of rus

common gender	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rus	russen	russer	russerne
genitive	rus'	russens	russers	russernes

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /rʏs/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: rus
• Rhymes: -ʏs

Etymology 1

From Middle Dutch rusch, rosch, from Old Dutch *rusk. The Juncaceae plants may constitute a parallel etymology, all ultimately deriving from Proto-West Germanic *ruskijā.

Noun

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

1. a sod, turf of soil, grass, reed or other vegetation
2. (botany) rush (Juncus, Luzula)
3. (botany) sea thrift (Armeria maritima)

Alternative forms

• resch, risch, rosch, ruisch, rusch (all obsolete)

Synonyms

• (sod): plag, zode
• (sea thrift): Engels gras n

Derived terms

• Alpenrus
• bosrus
• draadrus
• dwergrus
• greppelrus
• koprus
• lidrus
• paddenrus
• pitrus
• rusachtig
• rusruiterskruid
• russenpol
• steenrus
• trekrus
• waterrus
• zeerus

Etymology 2

From rechercheur.

Noun

rus m (plural russen, diminutive rusje n)

1. (slang) police detective

Etymology 3

Adjective

rus

1. alternative form of ruis

French

Pronunciation

• Audio (France (Lyon)):

  (file)

Noun

rus m

1. plural of ru