rusla

See also: русла

Icelandic

Etymology

From rusl (“rubbish, trash, garbage”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrʏstla/
• Rhymes: -ʏstla

Verb

rusla (weak verb, third-person singular past indicative ruslaði, supine ruslað)

1. Used only in set phrases

Conjugation

rusla – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að rusla
supine sagnbót		ruslað
present participle lýsingarháttur nútíðar		ruslandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	rusla	ruslaði		rusli	ruslaði
	þú	ruslar	ruslaðir		ruslir	ruslaðir
	hann, hún, það	ruslar	ruslaði		rusli	ruslaði
plural	við	ruslum	rusluðum		ruslum	rusluðum
	þið	ruslið	rusluðuð		ruslið	rusluðuð
	þeir, þær, þau	rusla	rusluðu		rusli	rusluðu
		imperative boðháttur
singular	þú	rusla (þú), ruslaðu
plural	þið	ruslið (þið), rusliði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ruslast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að ruslast
supine sagnbót		ruslast
present participle lýsingarháttur nútíðar		ruslandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	ruslast	ruslaðist		ruslist	ruslaðist
	þú	ruslast	ruslaðist		ruslist	ruslaðist
	hann, hún, það	ruslast	ruslaðist		ruslist	ruslaðist
plural	við	ruslumst	rusluðumst		ruslumst	rusluðumst
	þið	ruslist	rusluðust		ruslist	rusluðust
	þeir, þær, þau	ruslast	rusluðust		ruslist	rusluðust
		imperative boðháttur
singular	þú	ruslast (þú), ruslastu
plural	þið	ruslist (þið), ruslisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ruslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ruslaður	rusluð	ruslað	ruslaðir	ruslaðar	rusluð
accusative (þolfall)	ruslaðan	ruslaða	ruslað	ruslaða	ruslaðar	rusluð
dative (þágufall)	rusluðum	ruslaðri	rusluðu	rusluðum	rusluðum	rusluðum
genitive (eignarfall)	ruslaðs	ruslaðrar	ruslaðs	ruslaðra	ruslaðra	ruslaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ruslaði	ruslaða	ruslaða	rusluðu	rusluðu	rusluðu
accusative (þolfall)	ruslaða	rusluðu	ruslaða	rusluðu	rusluðu	rusluðu
dative (þágufall)	ruslaða	rusluðu	ruslaða	rusluðu	rusluðu	rusluðu
genitive (eignarfall)	ruslaða	rusluðu	ruslaða	rusluðu	rusluðu	rusluðu

Derived terms

• rusla til (“to make a mess”)

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• rusle

Pronunciation

• IPA^(key): /²rʉslɑ/

Verb

rusla (present tense ruslar, past tense rusla, past participle rusla, passive infinitive ruslast, present participle ruslande, imperative rusla/rusl)

1. to walk slowly, stroll, amble

   Det er fint å rusla kring i gamlebyen.

   It is nice to walk around in the old town.

References

• “rusla” in The Nynorsk Dictionary.