rustgevend

Dutch

Etymology

Compound of rust +‎ gevend.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌrʏstˈɣeː.vənt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: rust‧ge‧vend

Adjective

rustgevend (comparative rustgevender, superlative rustgevendst)

1. soothing, relaxing, calming

   Synonyms: bemoedigend, geruststellend, kalmerend, ontspannend

Declension

Declension of rustgevend
uninflected	rustgevend
inflected	rustgevende
comparative	rustgevender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		rustgevend	rustgevender	het rustgevendst het rustgevendste
indefinite	m./f. sing.	rustgevende	rustgevendere	rustgevendste
	n. sing.	rustgevend	rustgevender	rustgevendste
	plural	rustgevende	rustgevendere	rustgevendste
definite		rustgevende	rustgevendere	rustgevendste
partitive		rustgevends	rustgevenders	—