schroeien

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxrui̯.ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schroe‧ien
• Rhymes: -ui̯ən

Verb

schroeien

1. to singe, to scorch

Conjugation

Conjugation of schroeien (weak)
infinitive	schroeien
past singular	schroeide
past participle	geschroeid
infinitive	schroeien
gerund	schroeien n
	present tense	past tense
1st person singular	schroei	schroeide
2nd person sing. (jij)	schroeit, schroei2	schroeide
2nd person sing. (u)	schroeit	schroeide
2nd person sing. (gij)	schroeit	schroeide
3rd person singular	schroeit	schroeide
plural	schroeien	schroeiden
subjunctive sing.1	schroeie	schroeide
subjunctive plur.1	schroeien	schroeiden
imperative sing.	schroei
imperative plur.1	schroeit
participles	schroeiend	geschroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• zengen
• blakeren

Derived terms

• dichtschroeien
• verschroeien

Descendants

• Negerhollands: skruej