Verb
skeyta (weak verb, third-person singular past indicative skeytti, supine skeytt)
- to join [with accusative]
- Synonym: tengja
- to take notice of, to care about [with dative]
Conjugation
More information infinitive nafnháttur, supine sagnbót ...
skeyta – active voice (germynd)
| infinitive nafnháttur |
að skeyta |
| supine sagnbót |
skeytt |
present participle
|
skeytandi |
|
|
|
|
indicative
|
|
subjunctive
|
|
present
|
past
|
present
|
past
|
| singular |
ég |
skeyti |
skeytti |
skeyti |
skeytti |
| þú |
skeytir |
skeyttir |
skeytir |
skeyttir |
| hann, hún, það |
skeytir |
skeytti |
skeyti |
skeytti |
| plural |
við |
skeytum |
skeyttum |
skeytum |
skeyttum |
| þið |
skeytið |
skeyttuð |
skeytið |
skeyttuð |
| þeir, þær, þau |
skeyta |
skeyttu |
skeyti |
skeyttu |
|
|
|
imperative boðháttur |
| singular |
þú |
skeyt (þú), skeyttu |
| plural |
þið |
skeytið (þið), skeytiði1 |
Close
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
More information infinitive nafnháttur, supine sagnbót ...
skeytast – mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive nafnháttur |
að skeytast |
| supine sagnbót |
skeyst |
present participle
|
skeytandist (rare; see appendix) |
|
|
|
|
indicative
|
|
subjunctive
|
|
present
|
past
|
present
|
past
|
| singular |
ég |
skeytist |
skeyttist |
skeytist |
skeyttist |
| þú |
skeytist |
skeyttist |
skeytist |
skeyttist |
| hann, hún, það |
skeytist |
skeyttist |
skeytist |
skeyttist |
| plural |
við |
skeytumst |
skeyttumst |
skeytumst |
skeyttumst |
| þið |
skeytist |
skeyttust |
skeytist |
skeyttust |
| þeir, þær, þau |
skeytast |
skeyttust |
skeytist |
skeyttust |
|
|
|
imperative boðháttur |
| singular |
þú |
skeyst (þú), skeystu |
| plural |
þið |
skeytist (þið), skeytisti1 |
Close
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
More information strong declension (sterk beyging), singular (eintala) ...
Close