spacerowicz

Polish

Etymology

From spacer +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /spa.t͡sɛˈrɔ.vit͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: spa‧ce‧ro‧wicz

Noun

spacerowicz m pers (female equivalent spacerowiczka)

1. ambler, saunterer, stroller (someone who walks at a leisurely pace)

Declension

Declension of spacerowicz

	singular	plural
nominative	spacerowicz	spacerowicze
genitive	spacerowicza	spacerowiczów
dative	spacerowiczowi	spacerowiczom
accusative	spacerowicza	spacerowiczów
instrumental	spacerowiczem	spacerowiczami
locative	spacerowiczu	spacerowiczach
vocative	spacerowiczu	spacerowicze

Related terms

adjective

• spacerowy

nouns

• spacer
• spacerek
• spacerniak
• spacernik
• spacerownik
• spacerówka

verb

• spacerować impf

Further reading

• spacerowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spacerowicz in Polish dictionaries at PWN