spory

See also: spóry and sporý

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈspɔ.rɘ/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): [ˈspɔ.rɘ]
  • (Biecz) IPA^(key): [ˈspɔ.rɘ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrɘ
• Syllabification: spo‧ry

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sporъ.

Adjective

spory (not comparable, derived adverb sporo)

1. (colloquial or dialectal, Kielce, Biecz) considerable, largish

   Synonyms: see Thesaurus:duży

Declension

Declension of spory (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative/vocative	spory		spora	spore	sporzy	spore
genitive	sporego		sporej	sporego	sporych
dative	sporemu		sporej	sporemu	sporym
accusative	sporego	spory	sporą	spore	sporych	spore
instrumental	sporym		sporą	sporym	sporymi
locative	sporym		sporej	sporym	sporych

Related terms

adjectives

• sporawy

verbs

• sporzyć impf

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

spory m inan

1. nominative/accusative/vocative plural of spór

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

spory f

1. inflection of spora:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Further reading

• spory in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spory in Polish dictionaries at PWN
• Jan Łoś (1886), “spory”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 189
• Roman Zawiliński (1880), “spory”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 233