strita

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɪːta/
• Rhymes: -ɪːta

Verb

strita (weak verb, third-person singular past indicative stritaði, supine stritað)

1. (intransitive) to toil, to work hard

   Synonyms: erfiða, puða, streða, púla, baksa, basla, hamast, djöflast

Conjugation

strita – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að strita
supine sagnbót		stritað
present participle lýsingarháttur nútíðar		stritandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	strita	stritaði		striti	stritaði
	þú	stritar	stritaðir		stritir	stritaðir
	hann, hún, það	stritar	stritaði		striti	stritaði
plural	við	stritum	strituðum		stritum	strituðum
	þið	stritið	strituðuð		stritið	strituðuð
	þeir, þær, þau	strita	strituðu		striti	strituðu
		imperative boðháttur
singular	þú	strita (þú), stritaðu
plural	þið	stritið (þið), stritiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stritast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að stritast
supine sagnbót		stritast
present participle lýsingarháttur nútíðar		stritandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	stritast	stritaðist		stritist	stritaðist
	þú	stritast	stritaðist		stritist	stritaðist
	hann, hún, það	stritast	stritaðist		stritist	stritaðist
plural	við	stritumst	strituðumst		stritumst	strituðumst
	þið	stritist	strituðust		stritist	strituðust
	þeir, þær, þau	stritast	strituðust		stritist	strituðust
		imperative boðháttur
singular	þú	stritast (þú), stritastu
plural	þið	stritist (þið), stritisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stritaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stritaður	strituð	stritað	stritaðir	stritaðar	strituð
accusative (þolfall)	stritaðan	stritaða	stritað	stritaða	stritaðar	strituð
dative (þágufall)	strituðum	stritaðri	strituðu	strituðum	strituðum	strituðum
genitive (eignarfall)	stritaðs	stritaðrar	stritaðs	stritaðra	stritaðra	stritaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stritaði	stritaða	stritaða	strituðu	strituðu	strituðu
accusative (þolfall)	stritaða	strituðu	stritaða	strituðu	strituðu	strituðu
dative (þágufall)	stritaða	strituðu	stritaða	strituðu	strituðu	strituðu
genitive (eignarfall)	stritaða	strituðu	stritaða	strituðu	strituðu	strituðu

Derived terms

• strit (“toil, hard work”)

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

strita

1. (transitive) to drag with difficulty

Conjugation

Conjugation of strita — active (weak class 2)

infinitive	strita
present participle	stritandi
past participle	stritaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	strita	stritaða		strita	stritaða
2nd person singular	stritar	stritaðir		stritir	stritaðir
3rd person singular	stritar	stritaði		striti	stritaði
1st person plural	stritum	strituðum		stritim	stritaðim
2nd person plural	stritið	strituðuð		stritið	stritaðið
3rd person plural	strita	strituðu		striti	stritaði
imperative	present
2nd person singular	strita
1st person plural	stritum
2nd person plural	stritið

Conjugation of strita — mediopassive (weak class 2)

infinitive	stritask
present participle	stritandisk
past participle	stritazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	stritumk	strituðumk		stritumk	strituðumk
2nd person singular	stritask	stritaðisk		stritisk	stritaðisk
3rd person singular	stritask	stritaðisk		stritisk	stritaðisk
1st person plural	stritumsk	strituðumsk		stritimsk	stritaðimsk
2nd person plural	stritizk	strituðuzk		stritizk	stritaðizk
3rd person plural	stritask	strituðusk		stritisk	stritaðisk
imperative	present
2nd person singular	stritask
1st person plural	stritumsk
2nd person plural	stritizk

Descendants

• Icelandic: strita
• Norwegian Nynorsk: streta, strete

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “strita”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive