styggja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪcːa/
• Rhymes: -ɪcːa

Verb

styggja (weak verb, third-person singular past indicative styggði, supine styggt)

1. to frighten [with accusative]

   Synonyms: fæla, hræða

2. to offend [with accusative]

   Synonym: móðga

Conjugation

styggja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að styggja
supine sagnbót		styggt
present participle lýsingarháttur nútíðar		styggjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	styggi	styggði		styggi	styggði
	þú	styggir	styggðir		styggir	styggðir
	hann, hún, það	styggir	styggði		styggi	styggði
plural	við	styggjum	styggðum		styggjum	styggðum
	þið	styggið	styggðuð		styggið	styggðuð
	þeir, þær, þau	styggja	styggðu		styggi	styggðu
		imperative boðháttur
singular	þú	stygg (þú), styggðu
plural	þið	styggið (þið), styggiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styggjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að styggjast
supine sagnbót		styggst
present participle lýsingarháttur nútíðar		styggjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	styggist	styggðist		styggist	styggðist
	þú	styggist	styggðist		styggist	styggðist
	hann, hún, það	styggist	styggðist		styggist	styggðist
plural	við	styggjumst	styggðumst		styggjumst	styggðumst
	þið	styggist	styggðust		styggist	styggðust
	þeir, þær, þau	styggjast	styggðust		styggist	styggðust
		imperative boðháttur
singular	þú	styggst (þú), styggstu
plural	þið	styggist (þið), styggisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styggður	styggð	styggt	styggðir	styggðar	styggð
accusative (þolfall)	styggðan	styggða	styggt	styggða	styggðar	styggð
dative (þágufall)	styggðum	styggðri	styggðu	styggðum	styggðum	styggðum
genitive (eignarfall)	styggðs	styggðrar	styggðs	styggðra	styggðra	styggðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styggði	styggða	styggða	styggðu	styggðu	styggðu
accusative (þolfall)	styggða	styggðu	styggða	styggðu	styggðu	styggðu
dative (þágufall)	styggða	styggðu	styggða	styggðu	styggðu	styggðu
genitive (eignarfall)	styggða	styggðu	styggða	styggðu	styggðu	styggðu

Related terms

• styggð (“shyness, fright; anger”)
• styggur (“shy; surly”)

Norwegian Nynorsk

Verb

styggja (present tense styggjer, past tense stygde, past participle stygt/stygd, passive infinitive styggjast, present participle styggjande, imperative stygg)

1. alternative form of styggje