stytta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪhta/

  Rhymes: -ɪhta

Etymology 1

Borrowed from Danish støtte (“pillar, statue, aid”), from Middle Low German stutte (“support; staff, stick”).

Noun

stytta f (genitive singular styttu, nominative plural styttur)

1. (obsolete) a pillar or pedestal
2. a statue
3. help, aid, support

Declension

Declension of stytta (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	stytta	styttan	styttur	stytturnar
accusative	styttu	styttuna	styttur	stytturnar
dative	styttu	styttunni	styttum	styttunum
genitive	styttu	styttunnar	styttna, stytta	styttnanna, styttanna

Derived terms

• Frelsisstyttan

Etymology 2

From Old Norse stytta (earlier stynta), from Proto-Germanic *stuntijaną (from *stunti-, *stuntu- “short”, whence Old Norse stuttr, Icelandic stuttur (“short”).).

Verb

stytta (weak verb, third-person singular past indicative stytti, supine stytt)

1. to shorten
2. to fold up (a long garment such a skirt or pants)
3. (mathematics) to reduce, to simplify (a fraction)

Conjugation

stytta – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að stytta
supine sagnbót		stytt
present participle lýsingarháttur nútíðar		styttandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	stytti	stytti		stytti	stytti
	þú	styttir	styttir		styttir	styttir
	hann, hún, það	styttir	stytti		stytti	stytti
plural	við	styttum	styttum		styttum	styttum
	þið	styttið	styttuð		styttið	styttuð
	þeir, þær, þau	stytta	styttu		stytti	styttu
		imperative boðháttur
singular	þú	stytt (þú), styttu
plural	þið	styttið (þið), styttiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styttast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að styttast
supine sagnbót		styst
present participle lýsingarháttur nútíðar		styttandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	styttist	styttist		styttist	styttist
	þú	styttist	styttist		styttist	styttist
	hann, hún, það	styttist	styttist		styttist	styttist
plural	við	styttumst	styttumst		styttumst	styttumst
	þið	styttist	styttust		styttist	styttust
	þeir, þær, þau	styttast	styttust		styttist	styttust
		imperative boðháttur
singular	þú	styst (þú), stystu
plural	þið	styttist (þið), styttisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	styttur	stytt	stytt	styttir	styttar	stytt
accusative (þolfall)	styttan	stytta	stytt	stytta	styttar	stytt
dative (þágufall)	styttum	styttri	styttu	styttum	styttum	styttum
genitive (eignarfall)	stytts	styttrar	stytts	styttra	styttra	styttra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stytti	stytta	stytta	styttu	styttu	styttu
accusative (þolfall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu
dative (þágufall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu
genitive (eignarfall)	stytta	styttu	stytta	styttu	styttu	styttu

Derived terms

• stytta upp
• stytting

Related terms

• stuttur

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989), Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)