subauditio

Latin

Etymology

From subaudiō (“understand”) +‎ -tiō.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): [sʊ.bau̯ˈdɪ.ti.oː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [su.bau̯ˈdit.t͡si.o]

Noun

subauditiō f (genitive subauditiōnis); third declension

1. an understanding

Declension

Third-declension noun.

	singular	plural
nominative	subauditiō	subauditiōnēs
genitive	subauditiōnis	subauditiōnum
dative	subauditiōnī	subauditiōnibus
accusative	subauditiōnem	subauditiōnēs
ablative	subauditiōne	subauditiōnibus
vocative	subauditiō	subauditiōnēs

References

• “subauditio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “subauditio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.