sufoki

Esperanto

Etymology

From Latin suffoco.

Pronunciation

• IPA^(key): /suˈfoki/
• Rhymes: -oki
• Hyphenation: su‧fo‧ki

Verb

sufoki (present sufokas, past sufokis, future sufokos, conditional sufokus, volitive sufoku)

1. (transitive) to suffocate, choke (someone or something)

Conjugation

Conjugation of sufoki

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		sufokas		sufokis		sufokos
active participle		sufokanta	sufokantaj	sufokinta	sufokintaj	sufokonta	sufokontaj
	acc.	sufokantan	sufokantajn	sufokintan	sufokintajn	sufokontan	sufokontajn
passive participle		sufokata	sufokataj	sufokita	sufokitaj	sufokota	sufokotaj
	acc.	sufokatan	sufokatajn	sufokitan	sufokitajn	sufokotan	sufokotajn
nominal active participle		sufokanto	sufokantoj	sufokinto	sufokintoj	sufokonto	sufokontoj
	acc.	sufokanton	sufokantojn	sufokinton	sufokintojn	sufokonton	sufokontojn
nominal passive participle		sufokato	sufokatoj	sufokito	sufokitoj	sufokoto	sufokotoj
	acc.	sufokaton	sufokatojn	sufokiton	sufokitojn	sufokoton	sufokotojn
adverbial active participle		sufokante		sufokinte		sufokonte
adverbial passive participle		sufokate		sufokite		sufokote
		infinitive	sufoki	imperative	sufoku	conditional	sufokus

Derived terms

• sufokiĝi (“to suffocate, choke”) (intransitive)