tegenstemmen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈteː.ɣə(n)ˌstɛ.mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: te‧gen‧stem‧men

Etymology 1

Univerbation of tegen +‎ stemmen.

Verb

tegenstemmen

1. (intransitive) to vote against

   Antonym: voorstemmen

Conjugation

Conjugation of tegenstemmen (weak, separable)
infinitive	tegenstemmen
past singular	stemde tegen
past participle	tegengestemd
infinitive	tegenstemmen
gerund	tegenstemmen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stem tegen	stemde tegen	tegenstem	tegenstemde
2nd person sing. (jij)	stemt tegen, stem tegen2	stemde tegen	tegenstemt	tegenstemde
2nd person sing. (u)	stemt tegen	stemde tegen	tegenstemt	tegenstemde
2nd person sing. (gij)	stemt tegen	stemde tegen	tegenstemt	tegenstemde
3rd person singular	stemt tegen	stemde tegen	tegenstemt	tegenstemde
plural	stemmen tegen	stemden tegen	tegenstemmen	tegenstemden
subjunctive sing.1	stemme tegen	stemde tegen	tegenstemme	tegenstemde
subjunctive plur.1	stemmen tegen	stemden tegen	tegenstemmen	tegenstemden
imperative sing.	stem tegen
imperative plur.1	stemt tegen
participles	tegenstemmend	tegengestemd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

tegenstemmen

1. plural of tegenstem