telbaar

Dutch

Etymology

From tellen (“to count”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

telbaar (comparative telbaarder, superlative telbaarst)

1. countable, which can be counted, expressed numerically

Declension

Declension of telbaar
uninflected	telbaar
inflected	telbare
comparative	telbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		telbaar	telbaarder	het telbaarst het telbaarste
indefinite	m./f. sing.	telbare	telbaardere	telbaarste
	n. sing.	telbaar	telbaarder	telbaarste
	plural	telbare	telbaardere	telbaarste
definite		telbare	telbaardere	telbaarste
partitive		telbaars	telbaarders	—

Antonyms

• ontelbaar

Derived terms

• telbaarheid

Related terms

• teller m
• telling
• berekenbaar (adjective)
• deelbaar (adjective)

Anagrams

• Aalbert