Dutch Etymology From terug + dringen. Pronunciation Audio:(file) Verb terugdringen to force back, push back Conjugation More information Conjugation of (strong class 3a, separable), infinitive ... Conjugation of terugdringen (strong class 3a, separable) infinitive terugdringen past singular drong terug past participle teruggedrongen infinitive terugdringen gerund terugdringen n main clause subordinate clause present tense past tense present tense past tense 1st person singular dring terugdrong terugterugdringterugdrong 2nd person sing. (jij) dringt terug, dring terug2drong terugterugdringtterugdrong 2nd person sing. (u) dringt terugdrong terugterugdringtterugdrong 2nd person sing. (gij) dringt terugdrongt terugterugdringtterugdrongt 3rd person singular dringt terugdrong terugterugdringtterugdrong plural dringen terugdrongen terugterugdringenterugdrongen subjunctive sing.1 dringe terugdronge terugterugdringeterugdronge subjunctive plur.1 dringen terugdrongen terugterugdringenterugdrongen imperative sing. dring terug imperative plur.1 dringt terug participles terugdringendteruggedrongen 1) Archaic. 2) In case of inversion. Close Anagrams dringen terugRemove adsWikiwand - on Seamless Wikipedia browsing. On steroids.Remove ads