tijger

Dutch

Alternative forms

• tieger (archaic, dialectal)
• tiger (archaic, dialectal)

Etymology

From Middle Dutch tiger, from Old French tigre, from Latin tigris.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɛi̯ɣər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: tij‧ger
• Rhymes: -ɛi̯ɣər

Noun

tijger m (plural tijgers, diminutive tijgertje n, feminine tijgerin)

1. tiger (Panthera tigris) [from 13th c. (Middle Dutch)]
2. (Suriname) jaguar, (Panthera onca) [from 17th c.]

   Synonyms: gevlekte tijger, jaguar

3. (Suriname) puma, cougar (Puma concolor)

   Synonyms: bergleeuw, poema, rode tijger

4. (South Africa, obsolete) leopard, panther (Panthera pardus) [from 17th c.]

   Synonyms: luipaard, panter

5. (figurative) A fast-growing or prosperous, usually Asian economy; usually located in East Asia or Southeast Asia but formerly also used for Ireland.
6. (figurative, mostly in compounds) A fanatic, enthusiastic or otherwise highly motivated person.

Derived terms

• Bengaalse tijger
• dossiertijger
• getijgerd
• Javaanse tijger
• kantoortijger
• Kaspische tijger
• kroegtijger
• papieren tijger
• partijtijger
• sabeltandtijger
• Siberische tijger
• Sumatraanse tijger
• tijgerbalsem
• tijgerblauwtje
• tijgerbrood
• tijgeren
• tijgerhaai
• tijgerkat
• tijgerklauw
• tijgerlelie
• tijgerpython
• tijgerslang
• tijgerstrepen
• tijgervel
• vergadertijger

Descendants

• Afrikaans: tier
• Berbice Creole Dutch: tigri
• Sranan Tongo: tigri
• → West Frisian: tijger