toegeeflijk

Dutch

Etymology

From toegeven +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /tuˈɣeːf.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toe‧geef‧lijk

Adjective

toegeeflijk (comparative toegeeflijker, superlative toegeeflijkst)

1. lenient, forgiving, permissive, concessive

   De leraar was toegeeflijk en gaf de studenten extra tijd voor hun project. ― The teacher was lenient and gave the students extra time for their project.

   Veel ouders zijn te toegeeflijk als het gaat om de schermtijd van hun kinderen. ― Many parents are too permissive when it comes to their children's screen time.

   Ondanks haar fouten was hij altijd toegeeflijk en vergevingsgezind. ― Despite her mistakes, he was always forgiving and understanding.

Declension

Declension of toegeeflijk
uninflected	toegeeflijk
inflected	toegeeflijke
comparative	toegeeflijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		toegeeflijk	toegeeflijker	het toegeeflijkst het toegeeflijkste
indefinite	m./f. sing.	toegeeflijke	toegeeflijkere	toegeeflijkste
	n. sing.	toegeeflijk	toegeeflijker	toegeeflijkste
	plural	toegeeflijke	toegeeflijkere	toegeeflijkste
definite		toegeeflijke	toegeeflijkere	toegeeflijkste
partitive		toegeeflijks	toegeeflijkers	—

Derived terms

• toegeeflijkheid