trega

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰrɛːɣa/

  Rhymes: -ɛːɣa

Verb

trega (weak verb, third-person singular past indicative tregaði, supine tregað)

1. to mourn, to grieve [with accusative]

Conjugation

trega – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að trega
supine sagnbót		tregað
present participle lýsingarháttur nútíðar		tregandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	trega	tregaði		tregi	tregaði
	þú	tregar	tregaðir		tregir	tregaðir
	hann, hún, það	tregar	tregaði		tregi	tregaði
plural	við	tregum	treguðum		tregum	treguðum
	þið	tregið	treguðuð		tregið	treguðuð
	þeir, þær, þau	trega	treguðu		tregi	treguðu
		imperative boðháttur
singular	þú	trega (þú), tregaðu
plural	þið	tregið (þið), tregiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tregast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að tregast
supine sagnbót		tregast
present participle lýsingarháttur nútíðar		tregandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	tregast	tregaðist		tregist	tregaðist
	þú	tregast	tregaðist		tregist	tregaðist
	hann, hún, það	tregast	tregaðist		tregist	tregaðist
plural	við	tregumst	treguðumst		tregumst	treguðumst
	þið	tregist	treguðust		tregist	treguðust
	þeir, þær, þau	tregast	treguðust		tregist	treguðust
		imperative boðháttur
singular	þú	tregast (þú), tregastu
plural	þið	tregist (þið), tregisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tregaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tregaður	treguð	tregað	tregaðir	tregaðar	treguð
accusative (þolfall)	tregaðan	tregaða	tregað	tregaða	tregaðar	treguð
dative (þágufall)	treguðum	tregaðri	treguðu	treguðum	treguðum	treguðum
genitive (eignarfall)	tregaðs	tregaðrar	tregaðs	tregaðra	tregaðra	tregaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tregaði	tregaða	tregaða	treguðu	treguðu	treguðu
accusative (þolfall)	tregaða	treguðu	tregaða	treguðu	treguðu	treguðu
dative (þágufall)	tregaða	treguðu	tregaða	treguðu	treguðu	treguðu
genitive (eignarfall)	tregaða	treguðu	tregaða	treguðu	treguðu	treguðu

Related terms

• tregi

Latin

Noun

trega f (genitive tregae); first declension

1. alternative form of treuga

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *tregō, from Proto-Germanic *tregô. Cognate with Old Saxon trego, Old Norse tregi, Gothic 𐍄𐍂𐌹𐌲𐍉 (trigō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtre.ɡɑ/, [ˈtre.ɣɑ]

Noun

trega m

1. pain, grief, vexation, hurt, ill

Declension

Weak:

	singular	plural
nominative	trega	tregan
accusative	tregan	tregan
genitive	tregan	tregena
dative	tregan	tregum

Derived terms

• tintrega
• tregian

Related terms

• treg

Descendants

• Middle English: trey, trei, tray, treȝe, treiȝe
  • English: tray
  • Yola: traans (plural)