trimma

Icelandic

Etymology

Borrowed from English trim.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰrɪmːa/
• Rhymes: -ɪmːa

Verb

trimma (weak verb, third-person singular past indicative trimmaði, supine trimmað)

1. (intransitive) to jog (for exercise)

Conjugation

trimma – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að trimma
supine sagnbót		trimmað
present participle lýsingarháttur nútíðar		trimmandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	trimma	trimmaði		trimmi	trimmaði
	þú	trimmar	trimmaðir		trimmir	trimmaðir
	hann, hún, það	trimmar	trimmaði		trimmi	trimmaði
plural	við	trimmum	trimmuðum		trimmum	trimmuðum
	þið	trimmið	trimmuðuð		trimmið	trimmuðuð
	þeir, þær, þau	trimma	trimmuðu		trimmi	trimmuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	trimma (þú), trimmaðu
plural	þið	trimmið (þið), trimmiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

trimmast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að trimmast
supine sagnbót		trimmast
present participle lýsingarháttur nútíðar		trimmandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	trimmast	trimmaðist		trimmist	trimmaðist
	þú	trimmast	trimmaðist		trimmist	trimmaðist
	hann, hún, það	trimmast	trimmaðist		trimmist	trimmaðist
plural	við	trimmumst	trimmuðumst		trimmumst	trimmuðumst
	þið	trimmist	trimmuðust		trimmist	trimmuðust
	þeir, þær, þau	trimmast	trimmuðust		trimmist	trimmuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	trimmast (þú), trimmastu
plural	þið	trimmist (þið), trimmisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

trimmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	trimmaður	trimmuð	trimmað	trimmaðir	trimmaðar	trimmuð
accusative (þolfall)	trimmaðan	trimmaða	trimmað	trimmaða	trimmaðar	trimmuð
dative (þágufall)	trimmuðum	trimmaðri	trimmuðu	trimmuðum	trimmuðum	trimmuðum
genitive (eignarfall)	trimmaðs	trimmaðrar	trimmaðs	trimmaðra	trimmaðra	trimmaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	trimmaði	trimmaða	trimmaða	trimmuðu	trimmuðu	trimmuðu
accusative (þolfall)	trimmaða	trimmuðu	trimmaða	trimmuðu	trimmuðu	trimmuðu
dative (þágufall)	trimmaða	trimmuðu	trimmaða	trimmuðu	trimmuðu	trimmuðu
genitive (eignarfall)	trimmaða	trimmuðu	trimmaða	trimmuðu	trimmuðu	trimmuðu

Swedish

Verb

trimma (present trimmar, preterite trimmade, supine trimmat, imperative trimma)

1. to tune (an engine or the like)

   en trimmad moped

   a tuned moped

   trimma ner

   tune down

   nedtrimmad

   tuned down

2. to trim hair

   trimma mustaschen

   trim the moustache

   trimma hundens päls

   trim the fur of the dog

Usage notes

Often of illegal (but widespread) tuning of mopeds driven by teenagers to raise the max speed above the legal 45 km/h.

Conjugation

Conjugation of trimma (weak)

	active		passive
infinitive	trimma		trimmas
supine	trimmat		trimmats
imperative	trimma		—
imper. plural1	trimmen		—
	present	past	present	past
indicative	trimmar	trimmade	trimmas	trimmades
ind. plural1	trimma	trimmade	trimmas	trimmades
subjunctive2	trimme	trimmade	trimmes	trimmades
present participle		trimmande
past participle		trimmad

¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• trimmer

References

• trimma in Svensk ordbok (SO)
• trimma in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• trimma in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)