tryb

Polish

Etymology

Borrowed from German Trieb, from Middle High German trīp, from trīben.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrɘp/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘp
• Syllabification: tryb

Noun

tryb m inan

1. mode (rules of operation)

   tryb życia ― way of life

2. (grammar) mood

   tryb oznajmujący, tryb orzekający ― indicative mood

   tryb przypuszczający ― conditional mood

   tryb rozkazujący ― imperative mood

   tryb łączący ― subjunctive mood

   tryb życzący ― optative mood

3. (chiefly in the plural) cogwheel

Declension

Declension of tryb

	singular	plural
nominative	tryb	tryby
genitive	trybu	trybów
dative	trybowi	trybom
accusative	tryb	tryby
instrumental	trybem	trybami
locative	trybie	trybach
vocative	trybie	tryby

Further reading

• tryb in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tryb in Polish dictionaries at PWN