Adjective
vanur (comparative vanari, superlative vanastur)
- experienced
- (in connection with habit) to be used to doing something
Ég er vanur að horfa á sjónvarpið þegar ég er búinn að vinna.- I'm used to watching the TV when I get home from work.
Declension
More information strong declension (indefinite), singular ...
Positive forms of vanur
strong declension (indefinite) |
singular |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vanur |
vön |
vant |
| accusative |
vanan |
vana |
| dative |
vönum |
vanri |
vönu |
| genitive |
vans |
vanrar |
vans |
|
| plural |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vanir |
vanar |
vön |
| accusative |
vana |
| dative |
vönum |
| genitive |
vanra |
|
weak declension (definite) |
singular |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vani |
vana |
vana |
| acc/dat/gen |
vana |
vönu |
| plural (all-case) |
vönu |
Close
More information weak declension (definite), masculine ...
Comparative forms of vanur
weak declension (definite) |
|
masculine |
feminine |
neuter |
| singular (all-case) |
vanari |
vanari |
vanara |
| plural (all-case) |
vanari |
Close
More information strong declension (indefinite), singular ...
Superlative forms of vanur
strong declension (indefinite) |
singular |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vanastur |
vönust |
vanast |
| accusative |
vanastan |
vanasta |
| dative |
vönustum |
vanastri |
vönustu |
| genitive |
vanasts |
vanastrar |
vanasts |
|
| plural |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vanastir |
vanastar |
vönust |
| accusative |
vanasta |
| dative |
vönustum |
| genitive |
vanastra |
|
weak declension (definite) |
singular |
masculine |
feminine |
neuter |
| nominative |
vanasti |
vanasta |
vanasta |
| acc/dat/gen |
vanasta |
vönustu |
| plural (all-case) |
vönustu |
Close