verzwinden

Dutch

Etymology

From ver- +‎ zwinden. Cognate with German verschwinden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɪndən

Verb

verzwinden

1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation

Conjugation of verzwinden (strong class 3a, prefixed)
infinitive	verzwinden
past singular	verzwond
past participle	verzwonden
infinitive	verzwinden
gerund	verzwinden n
	present tense	past tense
1st person singular	verzwind	verzwond
2nd person sing. (jij)	verzwindt, verzwind2	verzwond
2nd person sing. (u)	verzwindt	verzwond
2nd person sing. (gij)	verzwindt	verzwondt
3rd person singular	verzwindt	verzwond
plural	verzwinden	verzwonden
subjunctive sing.1	verzwinde	verzwonde
subjunctive plur.1	verzwinden	verzwonden
imperative sing.	verzwind
imperative plur.1	verzwindt
participles	verzwindend	verzwonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• verdwijnen